در این شرایط باید مژههایتان را در دورههای خاصی کوتاه کنید زیرا وقتی خیلی بلند میشود ظاهر ناخوشایندی را ایجاد میکنند. بااینحال، ۲ تا ۴ ماه پس از کاشت مژه، نیازی نیست که مژهها را کوتاه کنید. در اولین مرحله برای کاشت، جراح پلاستیک ناحیهی اهداکننده را انتخاب میکند. جراح مژههایتان را بررسی میکند و تعداد ریشههای موردنیاز برای کاشت را تعیین میکند.
در صورتی که مژههای بسیار کوتاه و بیش از حد ضعیفی دارید، اکستنشن مژه نتیجه خوبی برای شما نخواهد داشت. در این صورت، بهتر است ابتدا از انواع محلولها و روشهای تقویتی مژه استفاده کرده، پس از آن، مژههای اکستنشن را امتحان کنید. بر خلاف کارهای خطرناک و دردآور همچون تتوی بن مژه، تجربه کاشت مژه یک فرآیند بسیار ساده و با نتیجه جذاب است.
در این روش جنس تارهایی که بین مژههای طبیعی قرار میگیرند ابریشمی است. شستوشوی چشمها در زمان داشتن مژههای کاشته شده اهمیت خاصی دارد و به دلیل ترشحاتی که از چشم بیرون میآید بهتر است شسته شود. اگر کاشت مژه برای شستوشوی چشمها محدودیت ایجاد کند ممکن است به مرور زمان چشم دچار آلودگی شود. فردی که کاشت مژه در سالنهای زیبایی انجام داده، بهتر است برای شستوشوی چشمها مراقب باشد تا آب با فشار زیاد و مستقیم با مژه برخورد نداشته باشد. برای شستوشو بهتر است خیلی آرام چشمها را شست و با یک دستمال مرطوب به آرامی چشمها را پاک کرد.
کاشت مژه توسط جراح و با استفاده از موهای طبیعی پشت سر انجام میگیرد. استفاده از مژههای مصنوعی و آماده نیز روش دیگری برای زیباسازی چشمها است. اگر زمان کافی برای کاشت یا اکستنشن مژه را ندارید، پیشنهاد میکنیم با خرید محصولات مختلف، از مژههایی زیبا، پرپشت و بلند، لذت ببرید.
اکستنشن مژه هیبریدی در واقع ترکیبی از اکستنشن تکی و اکستنشن والیوم است. اکستنشن مژه اسپایکی تقریبا در این دسته جای میگیرد، زیرا در اکستنشن مژه اسپایکی، از تارهای تکتک برای حجیم سازی مژه استفاده میشود. یکی دیگر از عوارض مهم کاشت مژه ، ابتلا به گل مژه است و افرادی که از مژه های مصنوعی استفاده می کنند بیشتر به گل مژه مبتلا می شوند . با این حال، متخصص چشم پزشک و جراح پلاستیک چشم، رونا سیلکیس، توضیح داد که پس از جراحی، مژهها باید مرتباً نگهداری شوند.