حمل و نقل باربری ستون فقرات اقتصاد هند است - DAT Freight & Analytics

حمل و نقل جاده ای، عمدتاً از طریق کامیون های سنگین و متوسط، نزدیک به 70 درصد از حمل و نقل داخلی در هند را تشکیل می دهد. انتظار می رود تعداد کامیون ها از 12.5 میلیون به 14 تا 15 میلیون تا سال 2028 افزایش یابد. عوامل اصلی رشد این صنعت شامل گسترش اقتصادی است، زیرا هند قصد دارد تا سال 2027 به سومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شود.

در سطح جه،، 140 میلیارد دلار حمل و نقل جاده ای هند صنعت رتبه سوم برای بالاترین تناژ بار حمل شده سالانه، دوم برای بیشترین مسافت پیموده شده جاده (پشت سر آمریکا با 6.7 میلیون کیلومتر و جلوتر از چین با 5.2 میلیون کیلومتر)و دارای سومین میزان خودروهای تجاری است.

صنعت حمل و نقل بار هند سالانه بیش از 4.6 میلیارد تن کالا را جابجا می کند و تقاضای 2.2 تریلیون تن کیلومتر را ایجاد می کند. پیش بینی می شود که این تقاضا به طور قابل توجهی افزایش یابد و تا سال 2050 به 9.6 تریلیون تن کیلومتر برسد که عمدتاً به دلیل شهرنشینی، رشد جمعیت، تجارت الکترونیک و افزایش درآمد است.

صنعت حمل ونقل جاده ای در هند عظیم است و نقش مهمی در اقتصاد و شبکه لجستیکی آن ایفا می کند، اما با چالش های منحصربه فردی مواجه است و در حال تغییر سریع است. هند یکی از بزرگترین شبکه های جاده ای در جهان را دارد که بیش از 6 میلیون کیلومتر را در بر می گیرد. حمل و نقل جاده ای ستون فقرات حمل و نقل بار و مسافر هند است که حدود 65 درصد بار و بیش از 85 درصد از ترافیک مسافری را اداره می کند.

حمل و نقل جاده ای روش اصلی حمل و نقل کالا است که عمدتاً توسط کامیون ها هدایت می شود. اپراتورهای کوچک و مالکان کامیون های مستقل بخش بزرگی از این بخش را تشکیل می دهند. در حالی که بهبودی صورت گرفته است، بسیاری از جاده ها، به ویژه در مناطق روستایی، در وضعیت نامن،ی قرار دارند که باعث تاخیر، فرسودگی وسایل نقلیه و تصادفات می شود. به ویژه مناطق شهری از ازدحام شدید رنج می برند. شهرهای مترو مانند دهلی، بمبئی و بنگلور دارای تراکم ترافیک بالایی هستند که بر راندمان حامل و قیمت گازوئیل، عوارض عوارض و هزینه های تعمیر و نگهداری تأثیر می گذارد، که بر سودآوری، به ویژه برای اپراتورهای مقیاس کوچک تأثیر می گذارد.

یکپارچه سازی و دیجیتالی سازی فن آوری، از جمله ردیابی خودرو و GPS، برای نظارت بر موقعیت خودرو و بهبود کارایی مسیر اتخاذ شده اند. پلتفرم های فناوری جدید به اپراتورهای کامیون های کوچک کمک می کنند تا بارهایی مانند وحاکبهینه سازی بک هاول های خالی و بهبود سودآوری. FASTag (یک سیستم ملی جمع آوری عوارض) برای کاهش تنگناها در میدان های عوارض و بهبود کارایی معرفی شده است.

کمبود راننده

مانند بسیاری از کشورهای جهان، صنعت حمل و نقل هند با مشکل حمل و نقل قابل توجهی مواجه است: کمبود راننده. به گفته با،وبرام،ان A، معاون شرکت TeamLease Services، «به ازای هر 100 کامیون، تنها حدود 55 راننده وجود دارد، در حالی که چند سال پیش این تعداد 75 راننده بود. حدود 60000 کامیون در جاده ها وجود دارد، اما تقریباً 36000 راننده، ی،ی بسیاری از کامیون ها بیکار نشسته اند. این نسبت در دهه های 1980 و 1990 بسیار بهتر بود، با حدود 1.3 راننده برای هر کامیون.

بر اساس یک مطالعه تحقیقاتی یک ماهه که بیش از 50 درصد از رانندگان کامیون در سن 40 تا 42 سالگی به مشکلات سلامتی مانند کمردرد و مشکلات دهانه رحم مبتلا می شوند، عوامل موثر در کمبود راننده عبارتند از حقوق کم و سلامت ضعیف. 1000 کامیون دار توسط Kantar IMRB در ارتباط با Castrol India

این مطالعه نشان داد که رانندگان کامیون دارای بالاترین میزان مرگ و میر در حین کار هستند، با این حال 63 درصد از رانندگان کامیون سلامت را در میان سه اولویت اصلی زندگی خود در اولویت قرار نمی دهند. مانند کامیون داران در ایالات متحده و استرالیا، ساعات کار طول،، دوره های طول، دوری از خانه و خانواده، و شرایط سخت جاده و رانندگی، همه به ،وان مسائلی ظاهر شدند که بر سلامت و رفاه آنها تأثیر می گذاشتند.

را انجمن رفاه همه حمل و نقل هند (AITWA) راه اندازی شد قهرمانان بزرگراه + برنامه حمایت از رانندگان کامیون با ارائه بیمه حوادث و پزشکی با هزینه اسمی، کمک 24 ساعته برای جلوگیری از آزار و اذیت رسمی و کمک های حقوقی کنار جاده ای.

علاوه بر این، و، حمل و نقل جاده ای و راهداری اجباری کرده است که تمام کامیون های جدیدی که در تاریخ یا پس از 1 اکتبر 2025 تولید می شوند، باید مجهز به سیستم تهویه مطبوع باشند. کابین ها برای بهبود تجربه رانندگی رانندگان کامیون در هند.

صنعت حمل و نقل در هند با چالش هایی مشابه با بسیاری از اقتصادهای باربری دیگر در سراسر جهان مواجه است. با این حال، بر خلاف ا،ر آنها، از تعداد زیادی ناوگان کوچک و صاحبان اپراتورها تشکیل شده است که فاقد اندازه تج،ات استاندارد هستند. این وضعیت به کارگزاران اجازه می دهد تا نقشی حیاتی در ارتباط حمل و نقل و حامل ها ایفا کنند. از طریق اتخاذ فناوری و توسعه زیرساخت ها، آنها باید کارایی حمل و نقل جاده ای را بهبود بخشند و در این فرآیند، رانندگان بیشتری را به این صنعت رو به رشد جذب کنند.