اسلاتر در 50 سال حمل و نقل 7.5 میلیون کیلومتر برید

او 7.5 میلیون کیلومتر را در سراسر آمریکای شمالی رانندگی کرده است. او در حین کار شش کامیون و چهار تری، ،ید و فروش کرده است (و ،تیک های زیادی که نمی توان به آن اشاره کرد). این شامل 50 سال حرفه دان اسلیتر در حمل و نقل به ،وان مالک-اپراتور و راننده شرکت می شود.

اسلیتر در حالی که برای شرکت‌های مختلف حمل و نقل کار می‌کرد، ص،ه‌ها و ون‌های خشک را کشیده و ده‌ها سال را برای بستن بارها روی تخت‌های مسطح صرف کرده است. او محموله‌ای را حمل می‌کرد که شامل غلات، محصولات، عدل‌های تنباکو، فولاد، ماهی، جعبه‌های خالی و پای یخ‌زده بود.

کامیون 70 ساله گفت: «در آن روزگار، آن کیک‌های یخ‌زده روی ،ه بارگیری نمی‌شد، بلکه در جعبه‌هایی در تری، قرار می‌گرفت. او عادت داشت صدها کیس را در حین تحویل در انبارها روی ،ه ها بمباران کند.

اسلاتر که در یک مزرعه بزرگ شد، عاشق کار با تج،ات بود. او حرفه حمل و نقل خود را در سال 1974 درست قبل از 20 سالگی آغاز کرد^هفتم تولد زم، که در بروس آر اسمیت استخدام شد.

«یک کارمند قدیمی مرا زیر بال خود گرفت و طناب ها را به من نشان داد. اسلیتر گفت: من با او کمی سوار کامیون شدم و یاد گرفتم. حمل و نقل با کامیون عشق او را به سفر افزایش داد زیرا کار او را به سایر شرکت های حمل و نقل در مسیرهای منطقه ای در انتاریو و متعاقباً به استان ها و بخش هایی از ایالات متحده می برد.

رانندگان مسن‌تر به من نشان دادند که چگونه وزن 45000 پوندی بگذارم. کلاف (20400 کیلوگرمی) در وسط یک تری، تخت، آن را زنجیر کنید و مشکلی نداشته باشید.

زندگی خانوادگی

و حمل و نقل باری اسلیتر را به شریک زندگی اش رساند. او برای صرف غذا در رستور، که پارکینگ کامیون داشت توقف می کرد. همسر آینده او ماریون که یک پیشخدمت در مؤسسه است، گفت که از رانندگان کامیون خوشش نمی آید. اما او چیز خاصی را در اسلیتر دید و در سال 1985 ازدواج ،د.

ماریون ترجیح داد در خانه بماند و دو پسر خود را بزرگ کند. او عادت داشت با پسر ما روی لگنش علف بتراشد. اسلیتر می گوید: این یک ماشین چمن زنی خودکششی نبود.

ماریون اذعان می‌کند: «آسان نبود» و اضافه می‌کند که اسلیتر یک تأمین‌کننده عالی برای او و خانواده بود.

او به یاد می آورد که وقتی پسرها کوچک بودند حمل و نقل با کامیون ی،ان نبود و اسلیتر دو روز در هفته در خانه بود. اما با گذشت سالها، او بیشتر می رفت و همچنین استرس بیشتری داشت.

در آن زمان او کامیون خود را اداره می کرد و روی کار و روشن نگه داشتن وسیله نقلیه خود متمرکز بود. ماریون گفت که وقتش را در خانه صرف کار روی کامیونش می کند.

او گفت: “هیچ یک از پسران ما – آنها اکنون 38 و 36 ساله هستند – راننده کامیون نیستند زیرا زندگی سختی بود.” آنها می گویند که پدرشان کار شگفت انگیزی انجام داده و کار سخت را درک می کند.

تغییرات در صنعت

در طول سال ها حمل و نقل باری تغییر کرده است و اسلاتر خاطرنشان می کند که قو،ن زیادی معرفی شده است.

او به یاد می‌آورد: «ما دفترچه ثبت‌نام نداشتیم. تلفن همراه و دستگاه ف، نداشتیم. قبلاً وارد ایستگاه کامیون می‌شدید و 10 تلفن عمومی روی دیوار داشتید.»

برای برنامه ریزی مسیر از اطلس استفاده کرد. او خطی به مقصدش می کشید و بین ایالت هایی که به آن منتهی می شد را یادداشت می کرد. او می‌گوید: «وقتی این کار را انجام دادید، راه خود را می‌شناسید.

سال‌های سفر او درس‌های زندگی بسیاری را نیز به او آموخته است. به ،وان یک کامیون دار، مطمئن شوید که با توزیع کننده خود کنار می آیید. او می گوید: «هیچ چیز بدتر از این نیست که یک اعزام کننده به ،وان دشمن داشته باشید.

و شعار اسلیتر برای ایمنی ساده است. «تا می تو،د در لاین سمت راست بم،د و با جریان ترافیک بدوید. دست از تلاش برای شماره یک بودن بردارید.»

اسلاتر پس از 50 سال در جاده، در حال بررسی فصل بعدی زندگی خود است. او در کارگاه جدیدی که در ملک او ساخته شده است، سرهم بندی می کند. او همچنین آماده کار در زمین گلف نزدیک یا تحویل قطعات خودرو به کارگاه ها است.

همسرش ماریون گفت که او فهرستی از کارهای عسلی دارد که 39 سال در انتظارش بوده است. شاید او برای تکمیل آن تلاش کند.