تولید فولاد به پایین ترین سطح در شش سال گذشته رسید - DAT Freight & Analytics

تولید فولاد برای تولید ایالات متحده، ستون فقرات بسیاری از صنایع ضروری، بسیار مهم است و از بسیاری از بخش ها، از جمله ساخت وساز، خودرو، حمل ونقل، هوافضا و انرژی پشتیب، می کند. همچنین تولید کننده تقاضای قابل توجهی برای باربرهای ون خشک و مسطح است، اگرچه نرخ و حجم آن نسبت به سال گذشته بسیار کاهش یافته است.

بر اساس داده های S&P Platts، تولید ماهانه فولاد در ماه سپتامبر 7.3 درصد نسبت به ماه قبل (m/m) و 4.6 درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل کاهش یافت و به پایین ترین سطح از سال 2018 رسید. در دریاچه های بزرگ و مناطق ج،ی، بزرگترین تولیدکنندگان فولاد حجم ماه سپتامبر به ترتیب 4.7 درصد و 7.3 درصد کاهش یافت. در مقایسه با میانگین 5 ساله، تناژ تولید فولاد کمی بیش از 6 درصد کمتر بود.

ایندیانا ایالتی است که بیشترین فولاد را در ایالات متحده تولید می کند، به طور خاص، بخش شمال غربی ایندیانا، در اطراف شهر گری، بیشترین غلظت تولید فولاد را دارد، در درجه اول به دلیل نزدیکی آن به دریاچه های بزرگ، که حمل و نقل خام را تسهیل می کند. مواد و محصولات نهایی

چرا ایندیانا؟

ایندیانا میزبان چندین کارخانه و تأسیسات بزرگ فولاد است، از جمله US Steel (Gary Works)، ArcelorMittal (اکنون بخشی از Cleveland-Cliffs) و Nucor. گری ورکز یکی از بزرگترین کارخانه های فولادی یکپارچه آمریکای شمالی است و برای دهه ها ستون فقرات تولید فولاد آمریکا بوده است. موقعیت ایندیانا در امتداد دریاچه میشیگان امکان حمل و نقل آسان سنگ آهن و زغال سنگ را فراهم می کند که برای فولادسازی ضروری است. دریاچه های بزرگ همچنین مسیر مستقیمی را برای حمل و نقل محصولات فولادی به سایر نقاط ایالات متحده و کانادا فراهم می کند و مزایای لجستیکی را اضافه می کند.

شرکت های حمل ونقل تخت 7 درصد کمتر از سال گذشته بار کامیون ها را در بازار باربری گری مشاهده می کنند و حجم در ساوث بند مجاور آن 16 درصد کمتر است. نرخ های ،وجی به ترتیب 1.3% و 2.5% کمتر است. در مسیر منطقه ای با حجم بالا از ساوث بند به کلیولند، حجم ها 16 درصد کمتر است، در حالی که حجم بار از غرب تا مینیاپولیس 6 درصد است، با نرخ ها 3 درصد سالانه پایین تر.

آیا تعرفه های جدید بر صنعت فولاد تاثیر خواهد گذاشت؟

تولید فولاد ایالات متحده تحت تأثیر تعرفه های اعمال شده توسط رئیس جمهور سابق ترامپ بوده و می تواند همچنان تحت تأثیر قرار گیرد. در سال 2018، ،ت ترامپ بر اساس بند 232 قانون توسعه تجارت، تعرفه هایی را بر فولاد (25 درصد) و آلومینیوم (10 درصد) وارداتی اعمال کرد و دلیل آن نگر، های امنیت ملی بود. هدف این تعرفه ها در ابتدا محافظت از فولادسازان آمریکایی در برابر فولاد ارزان تر خارجی، به ویژه کشورهایی مانند چین بود که متهم به «دامپینگ» فولاد (فروش زیر قیمت بازار) بودند. این اقدام حفاظتی باعث افزایش تقاضا برای فولاد تولید داخل شد.

در کوتاه مدت، این تعرفه ها باعث افزایش قیمت فولاد داخلی شد که یک موهبت متفاوت بود. برای تولیدکنندگان فولاد ایالات متحده، قیمت های بالاتر سودآوری را افزایش داد و سرمایه گذاری در ظرفیت تولید را تشویق کرد. با این حال، برای تولیدکنندگان پایین دستی (به ،وان مثال، تولیدکنندگان لوازم خانگی خودروسازان)، هزینه مواد خام به میزان قابل توجهی افزایش یافت که بر حاشیه سود فشار وارد کرد.

برای تولیدکنندگان آمریکایی که از فولاد در محصولات خود استفاده می کنند، تعرفه ها منجر به هزینه های ورودی بالاتر شد و چالش هایی را برای ،، که در سطح بین المللی رقابت می کنند، در جایی که فولاد اغلب ارزان تر است، ایجاد کرد. این امر بر صنایع خودروسازی، کشاورزی و ماشین سازی تأثیر گذاشت و هزینه های محصول را افزایش داد و حاشیه سود را کاهش داد. تعرفه ها همچنین منجر به برخی تعرفه های متقابل از سوی شرکای تجاری، به ویژه اتحادیه اروپا و کانادا شد، که با اعمال تعرفه بر کالاهای مختلف ایالات متحده مق، به مثل ،د و چشم انداز صادرات را برای تولیدکنندگان آمریکایی پیچیده کرد.

باید دید که آیا تأثیر تعرفه های اضافی در سال 2025 به صنعت فولاد کمک می کند تا بهره وری بیشتری داشته باشد یا صرفاً هزینه های بسیاری از تولیدکنندگان آمریکایی را افزایش دهد. امیدوارم حجم ها فقط از جایی که الان هستند بالا برود.