DAT که ابتدا با نام Dial-A-Truck شناخته می شد، 45 سال پیش، درست قبل از مقررات زدایی صنعت حمل و نقل، شروع به کار کرد. تا زم، که این صنعت سرانجام در سال 1980 تنظیم شد، کمیسیون بازرگ، بین ایالتی (ICC) تعیین کرد که کدام شرکت ها تبدیل به حامل های موتور بین ایالتی می شوند، چه چیزی را می کشند، کجا می کشند، و هزینه هایی را که برای محدود ، توانایی کامیون در رقابت با راه آهن دریافت می کنند. متصدیان حملونقل باید برای دریافت حقوق یا اختیار برای حمل کالا در قلمروی که قبلاً تجارت می،د، درخواست می،د.
پس از مقرراتزدایی، شرکتهای حملونقل میتوانستند هر کجا که بخواهند فعالیت کنند، که نیاز به دلالان و حملکنندگان برای یافتن کامیونها در بسیاری از مناطق از طریق ۴۸ ایالت پایینتر را ایجاد کرد. منطقه شمال غربی اقیانوس آرام که یک منطقه بکهال و بازار مصرف است (بیشتر بار وارد میشود)، منطقهای بود که حاملها به جای بازگشت خالی، همیشه به دنبال بارهای ،وجی بودند.
دلالان حمل و نقل بارها را با استفاده از یادداشت های دست نویس بر روی یک تابلوی اعلانات در ایستگاه کامیونی Jubitz در شمال پورتلند، اورگان ارسال می ،د و حمل کنندگان را ترغیب می ،د که با آنها تماس بگیرند. به یاد داشته باشید، در دهه 70، ما آیفون، ردیابی خودرو، مح،ات تلفن همراه یا اتصال به اینترنت نداشتیم. الجوبیتز متوجه رانندگ، شد که پس از صرف غذا و دوش معمولی در اطراف کامیون او آویزان بودند، به امید یافتن بار. او شروع به ثبت نام کارگزاران و فرستنده هایی کرد که به حمل بار از پورتلند نیاز داشتند.
Dial-a-Truck از زم، شروع شد که «پمپجوکیها»، همانطور که متصدیان سوخت در دهه 70 شناخته میشدند، به درخواست کامیوندار، که در حال سوختگیری بود، باید داخل ایستگاه کامیونهای Jubitz بدوند و باری را از تابلوی اعلانات خارج کنند. الجوبیتز که از وقفه ها خسته شده بود، تصمیم گرفت این فرآیند را با استفاده از فناوری خودکار کند و بارهای موجود را بر روی یک م،تور در ایستگاه کامیون ارسال کرد و از رانندگان هزینه ای برای شماره تلفن شرکت دریافت کرد که می خواهند بار را جابجا کنند.
و بنابراین Dial-A-Truck، یکی از شرکت های تابعه Jubitz Corporation، در سال 1978 راه اندازی شد. اولین م،تورهای Dial-A-Truck در ایستگاه کامیون Jubitz در پورتلند، اورگان نصب شد. در دهه 1980، م،تورهای DAT در صدها ایستگاه کامیون در سراسر کشور قرار داشتند و هزاران نفر از رانندگان کامیون و حملکنندگان مش، خدمات بارگیری بودند.
تقریباً نیم قرن بعد، مدلهای قیمتگذاری DAT iQ از 1 تریلیون دلار در کل معاملات بازار در 68000 خط استفاده میکنند. این تنها پایگاه داده مانند آن است. شبکه DAT سالانه میزبان نزدیک به 400 میلیون بار ون، یخچال دار و تخت است. غذای موجود در انبار، لباسهای داخل کمد، لوازم آشپزخانه، مبلمان اتاق نشیمن – اگر آن را دارید، یک کامیون آن را آورده است، و این احتمال وجود دارد که چیزی در دسترس شما در حال حاضر جابجا شده باشد. توسط یک کامیون دار با استفاده از تخته بار ما.
منبع: https://www.dat.com/blog/its-a-success-story-45-years-in-the-making